Wie ben ik?
Ik ben Paul Kirschner en ik ben een onderwijsmens in hart en nieren. Zoals voetballers vaak zeggen, ik heb het geluk gehad dat ik van mijn passie mijn beroep heb kunnen maken.
Ik ben echtgenoot van Catherine met wie ik bijna 50 jaar getrouwd ben, vader van Femke, Jesse, Mara en Aron, opa van Elsa, Benjamin, Liselotte, Artur en Ishaan en ‘baas’ van Daisy, Lieve, Muis en Bubbels.
Welk pad heb ik gelopen?
Ik ben geboren en getogen in de Bronx (VS), studeerde af aan de State University of New York at Stony Brook (VS) als psycholoog en haalde een eerstegraads bevoegdheid om wiskunde, biologie en algemene natuurwetenschappen te doceren. Toen ik eind 1972 les gaf op een middenschool daar raakte ik zeer gefrustreerd. Ik gaf les aan gewone leerlingen, maar hoe ik de stof ook uitlegde, een deel van hen begreep het niet en niemand kon mij uitleggen waarom dat zo was en hoe ik daar iets aan kon doen. Ik dacht: Dit is niet mijn toekomst.
Ik kwam toen naar Nederland om de tijd en ruimte te krijgen om – zoals wij het toen zegden – ‘to get my head together’. Na wat omzwervingen als kok en timmerman bij het meditatiecentrum De Kosmos en een hippie reis door India en omstreken, ging ik terug naar de universiteit (Universiteit van Amsterdam) en studeerde af als onderwijspsycholoog met specialisatie ‘Tekstkenmerken en Leerprocessen’.
The rest is history. Na een paar jaar bij Wolters-Noordhoff in de Groningse binnenstad, heb ik 36 jaar te gewerkt aan de Open Universiteit, uiteindelijk als Universiteitshoogleraar Onderwijspsychologie. Ik werkte ook als hoogleraar aan Maastricht University en de Universiteit Utrecht. In die periode was ik ook visiting professor aan de Universtitat Oberta de Catalunya en Oulun Yliopisto.
Tegenwoordig ben ik met emeritaat, eigenaar van kirschner-Ed en gasthoogleraar aan Thomas More Hogeschool bij het Expertisecentrum Onderwijs en Leren (ECOL, vhn. ExCEL).
Wat doe ik?
Zoals gezegd ben ik onderwijspsycholoog en bestudeer ik hoe mensen van alle leeftijden leren en hoe wij instructie zodanig kunnen ontwerpen, ontwikkelen en uitvoeren om hen te helpen dat te doen op een effectief, efficiënt en bevredigende wijze. Gebaseerd op zowel mijn eigen onderzoek als onderzoek van vakgenoten (evidence-informed) probeer ik leerkrachten/docenten, onderwijsontwikkelaars, schoolhoofden, onderwijsbeleidsmakers, politici enzovoorts te helpen begrijpen hoe mensen leren en dus hoe zij hun werk beter kunnen doen. Om dit te bereiken schrijf ik wetenschappelijke artikelen, artikelen en columns in vakbladen, boeken zoals Op de Schouders van Reuzen en Wijze Lessen en blogs in het Nederlands en het Engels. Ik geef vaak ook lezingen en masterclasses hierover.
Waarom doe ik dit?
Hier kan ik heel kort over zijn. Ik doe dit omdat het mijn passie is. Ik vind (bijna) niets belangrijker dan zorgen dat onze kinderen (maar ook alle mensen) goed onderwijs krijgen en goed leren. Iedereen die wilt leren moet de kans krijgen om zich optimaal te ontplooien binnen hun eigen grenzen en zo mogelijk deze grenzen verleggen door goede instructie verzorgd door topdocenten.