Interview met een dinosauriër

Dit jaar viert de Open Universiteit haar veertigjarig bestaan. Een goede reden, vond de OU, om mij, emeritus-hoogleraar Onderwijspsychologie aldaar, te vragen hoe hij [dus ik]:

“terugkijkt op veertig jaar onderwijswetenschappen aan de Open Universiteit. Hij was vanaf de oprichting betrokken bij de universiteit en ging hier als eerste onderzoek doen. Wat waren zijn drijfveren tijdens zijn loopbaan? Wat is er uitgekomen van zijn ambities om het onderwijs te verbeteren?”

Hier een alineaatje uit het artikel:

Wetenschappelijke inzichten zouden tegenwicht moeten bieden, meent Kirschner: ‘De toekomst van onze kinderen staat op het spel. Die is te belangrijk om in de kiem te laten smoren door romantische maar niet-kloppende ideeën. Het is echter niet eenvoudig voor onderwijsprofessionals om wetenschappelijke inzichten op waarde te schatten. Ten eerste zie ik een expertise-generalisatiesyndroom: het idee dat kennis uit het ene vakgebied zomaar overdraagbaar is op het andere. Helemaal als degene die dat doet ook nog eens aanzien heeft; zogenoemd eminence-based. Hoe vaak citeren mensen Albert Einstein wel niet als het gaat om onderwijs? Ik zou willen zeggen: als je Einsteins ideeën over leren [onderwijs] net zo serieus neemt als die van mij, kun je mijn ideeën over kwantummechanica net zo serieus nemen als die van Einstein.

Als je wil lezen wat deze levende dinosaurus uit de eerste jaren van de OU hierover te zeggen heeft, kan je het hier lezen.

Link: https://www.kirschnered.nl/wp-content/uploads/2024/05/OPEN_editie-4_PaulKirschner.pdf