Let op: Mythe alert!
NPJ / Nature Partner Journals publiceerde een paar dagen geleden een nieuw onderzoek over leerstijlen, met als titel: Beware the myth: learning styles affect parents’, children’s, and teachers’ thinking about children’s academic potential [Pas op voor de mythe: leerstijlen beïnvloeden het denken van ouders, kinderen en leerkrachten over het academisch potentieel van kinderen]. Dit onderzoek ging niet over de vraag of leerstijlen een mythe was of niet (spoiler alert: leerstijlen is een dodelijke mythe) maar over hoe deze mythe het denken – d.w.z. de attituden en instelling van leerlingen, ouders en leerkrachten kinderen – over hoe goed een leerling is en kan leren als die een zogenaamde leerstijl heeft. De resultaten zijn zeer verontrustend.
Korte bespreking
Ouders, leerkrachten en kinderen beoordeelden kinderen die beschreven werden als visuele leerlingen als intelligenter dan kinderen die beschreven werden als hands-on leerlingen. In overeenstemming met deze oordelen voorspelden leerkrachten en ouders ook dat kinderen die werden beschreven als visuele leerlingen hogere cijfers zouden krijgen dan kinderen die werden beschreven als hands-on leerlingen in de meeste “kern”-vakken van de school, waaronder wiskunde, sociale wetenschappen en taal. Daarentegen werden kinderen die beschreven werden als hands-on leerlingen gezien als vaardiger in niet-kernvakken, waaronder gym, muziek en, met kleinere effecten, kunst. De uitzondering op dit patroon was wetenschap, waar kinderen die werden beschreven als hands-on leerlingen werden gezien als even vaardig in (lagere school) wetenschap. Samen onthullen deze bevindingen een nieuw gevolg van de leerstijlmythe: Waargenomen leerstijlen beïnvloeden het denken van mensen over het academisch potentieel en de capaciteiten van jonge leerlingen. Het beschrijven van leerlingen als praktijkgerichte (hands-on/kinaesthetische) of visuele leerlingen beïnvloedde het denken van ouders en leerkrachten over de intelligentie en academische prestaties van die jonge leerlingen (d.w.z. rapportcijfers).
Samenvatting
Drie experimenten onderzoeken hoe het verstrekken van informatie over leerstijlen (een student leert hands-on of visueel) het denken over het academisch potentieel van die student kan beïnvloeden. De steekproeven waren Amerikaans en overwegend blank en middenklasse. In experiment 1 beoordeelden ouders (N = 94) en kinderen (N = 73, 6-12 jaar) leerlingen die visueel leren als intelligenter dan leerlingen die hands-on leren. Experiment 2 herhaalde dit patroon met ouders en leerkrachten (N = 172). In Experiment 3 (voorgeregistreerd) voorspelden ouders en leerkrachten (N = 200) dat visuele leerlingen vaardiger zijn dan hands-on leerlingen in de “kernvakken” van de school (wiskunde/taal/sociale wetenschappen, behalve natuurwetenschappen), terwijl hands-on leerlingen vaardiger waren in de niet-kernvakken (gym/muziek/kunst). Samen tonen deze studies aan dat leerstijlbeschrijvingen, het resultaat van een mythe, het denken over de intellectuele vaardigheden van kinderen beïnvloeden.
Samengevat tonen we aan dat het geven van informatie over leerstijlen leidt tot (onterechte) conclusies over de intelligentie en aanleg van kinderen.
Sun, X., Norton, O. & Nancekivell, S.E. Beware the myth: learning styles affect parents’, children’s, and teachers’ thinking about children’s academic potential. npj Sci. Learn. 8, 46 (2023). https://doi.org/10.1038/s41539-023-00190-x
